Kerst....

Vroeger kon het me niet boeien. Al dat opgeklopte, die nepvrolijkheid... En ik moest toch altijd werken met kerst... Daarbij kwam dan nog eens, dat tegen dat het effectief kerst was, ik het al kotsmoe gezien was, omdat ze ons al van eind augustus/begin september met kerstkaarten en kerstversiering om de oren sloegen... Je zou van minder ne degout krijgen ervan :/

Maar sedert de kindjes er zijn, begin ik terug 'het magische' ervan in te zien. De sfeer, de gezelligheid, de koude... het is eigenlijk een totaalpakket. En zeker nu, met een dik sneeuwtapijt buiten, dat maakt het gevoel compleet...
En natuurlijk hoort daar ook een kerstboom bij, hoewel we die, uit praktische overweging, nu pas het derde jaar zetten (sedert we verhuisd zijn).

Dit jaar is het dan nog eens extra speciaal, want ik moet voor het eerst in 5 jaar niet werken (laatste keer was ik in bevallingsrust van Sam).

Manlief heeft congé, kindjes zijn thuis, mama is thuis, sneeuw ligt buiten, kerstboom staat te pronken, lampjes branden her en der... Het ideale scenario voor een fantastische eindejaarsperiode :) zou je denken :( ware het niet dat manlief vorige vrijdag zijn ontslag heeft gekregen, totaal onverwachts...


Prettige feesten allemaal...